Stel je voor dat je urenlang rijdt om je droomcamping in Tasmanië te bereiken, om vervolgens te ontdekken dat alle plekken bezet zijn door lege tenten of campers waarvan de eigenaren nergens te bekennen zijn. Dit fenomeen, 'spookkamperen' genoemd, frustreert vakantiegangers steeds meer in de eilandstaat. Wat veroorzaakt deze trend en hoe kan deze effectief worden aangepakt?

In Tasmanië heeft het langdurige 'wie het eerst komt, het eerst maalt'-kampeerbeleid op veel populaire locaties - oorspronkelijk een symbool van zorgeloos avontuur - onbedoeld de 'spookkampeer'-epidemie veroorzaakt. Kampeerders claimen dagen van tevoren plekken, maar komen niet opdagen, waardoor echte bezoekers gestrand raken. Sociale mediaplatforms worden overspoeld met klachten over lege campers en tenten die pittoreske locaties veranderen in teleurstellende vergezichten.

"Afgelopen weekend in Binalong Bay zagen we rijen lege campers die er gewoon stonden", deelde een Facebook-gebruiker. Een andere reiziger meldde soortgelijke frustraties langs de oostkust: "Alle plekken stonden op 'vol', maar de meeste waren eigenlijk onbezet. We hadden geluk dat we één plek vonden, maar velen hadden dat niet."

Sommigen verdedigen de praktijk en stellen dat, zolang 'spookkampeerders' de netheid handhaven en het milieu respecteren, het vroegtijdig reserveren van plekken acceptabel is. Deze visie gaat echter voorbij aan de kern van de kwestie: eerlijke toegang tot openbare middelen.

Momenteel vereist slechts één kampeergebied in Tasmanië - Richardsons Beach en Honeymoon Bay in Freycinet National Park - reserveringen, waarbij in het hoogseizoen een loterijsysteem wordt gebruikt. De staat herbergt 17 gratis kampeergebieden en 9 betaalde locaties (exclusief hutten), waarbij de kosten worden geïnd in bezoekerscentra of zelfregistratiebussen.

Om spookkamperen te bestrijden, kondigde de Parks and Wildlife Service (PWS) van Tasmanië plannen aan voor een nieuw online boekingsplatform dat parkpassen, wandelpaden, specifieke campings, grottours en andere ervaringen zal beheren. Een woordvoerder van PWS bevestigde dat dit systeem de reserveringsmogelijkheden zou verbeteren om het probleem beter te reguleren.

Hoewel PWS niet heeft verduidelijkt of er meer locaties betaald zullen worden, zal de introductie van boekingssystemen ongetwijfeld de kampeercultuur van Tasmanië transformeren.

Andere Australische staten met bestaande boekingssystemen worden geconfronteerd met een gerelateerd probleem: 'spookboekingen', waarbij kampeerders meerdere plekken reserveren als verzekering, maar er slechts één gebruiken. Het besluit van Victoria om alle campings in nationale parken gratis te maken van december 2024 tot juni 2025 veroorzaakte een stijging van 93% in reserveringen, gepaard gaande met meer meldingen van no-shows.

"Wanneer iemand annuleert, komt die plek onmiddellijk beschikbaar voor anderen", legde Jenny Hunter, Executive Director of Visitor Experience van Victoria Parks, uit.

In New South Wales, waar 87% van de kampeerders de voorkeur geeft aan vooraf reserveren, stuurt de NPWS e-mail- en sms-herinneringen om reserveringen te bevestigen of te annuleren. Kampeerders kunnen ook verblijven uitstellen of 50% restitutie ontvangen voor annuleringen op dezelfde dag.

Break O'Day Council Mayor Mick Tucker, die enkele van de populairste campings aan de oostkust van Tasmanië beheert, waarschuwt voor overregulering: "Spookkamperen is niet ideaal, maar we moeten oppassen dat we de gans die de gouden eieren legt niet doden."

Hij benadrukt het concurrentievoordeel van Tasmanië in de "kom-en-blijf" kampeercultuur en waarschuwt dat buitensporige kosten bezoekers zouden kunnen afschrikken en de lokale economieën zouden kunnen schaden.

Tasmanië heeft momenteel geen specifieke regelgeving voor spookkamperen, hoewel PWS verblijven beperkt tot 7-28 dagen zonder continue bezetting te vereisen. Andere staten hebben strengere maatregelen genomen: Queensland beboet nu degenen die plekken langer dan 24 uur leeg laten, terwijl New South Wales onbewaakte campings langer dan één dag verbiedt.

Nicholas Sawyer van de Tasmania National Parks Association suggereert dat handhaving vooraf moet gaan aan boetes: "Zonder rangers om de naleving te controleren, is het bespreken van boetes voorbarig." Hij gelooft dat de meeste kampeerders boekingssystemen uiteindelijk zullen waarderen, ondanks de aanvankelijke weerstand.

Spookkamperen weerspiegelt een universele uitdaging voor populaire buitenbestemmingen. De oplossing vereist een evenwicht tussen recreatieve vrijheid en eerlijke toewijzing van middelen. Hoewel boekingssystemen veelbelovend zijn, moeten ze zorgvuldig worden geïmplementeerd om nieuwe complicaties zoals spookboekingen te voorkomen. Versterkt toezicht en consistente handhaving van de regels blijven cruciaal voor het behoud van de gekoesterde kampeercultuur van Tasmanië op dit cruciale kruispunt.